For English, please click here!
Geçtiğimiz cumartesi günü ikinci ülkeme Uruguay’a ayak basmış bulunuyorum. Türkiye’deki arkadaşlarımın çoğu burası gerçekten nasıl bir yer öğrenmek istiyor biliyorum. Ama bu sefer ki yazım şuraya gidin, burada yemek yiyin tarzında olmayacak. Çünkü Montevideo içimdeki turist duyguları canlandırmak yerine daha farklı izlenimler bıraktı bende.
Buenos Aires’ten Colonia Express ile önce gemiyle Colonia şehrine oradan da otobüsle Montevideo’ya geldim. Yolculuk ortalama 4 saat sürüyor.
Cumartesi günü şehre ayak bastığım için ve tabii ki latinler gece 3:00’te dışarı çıkıp sabaha kadar takıldığı için yine dışarı çıkıldı, içildi, eğlenildi. Kaldığım evin delikanlısı metal müzik yapıyor. Progresif metal yaptıkları da bir grup var. Bu grupla da yeni bir albüm çıkartmışlar. Geldiğim gün arkadaşlarıyla toplanıp bunu kutlayacaklardı.Yukarıdaki fotoğrafta göreceğiniz üzere gri puftik montumla gruba aşırı uyum sağladım 😂
Bundan bir gün öncesi de Buenos Aires’te geç saate kadar dışarıda olduğum için iki gün üst üste bu tempoyla biraz canım çıktı. Hala enerjilerine alışamadım sanırım. Gece 03:00’te dışarı çıkmak nedir ama ya?
İki gün üst üste uykusuz kalınca pazar günü akşam beşe kadar uyumuşum. Utanıyor muyum? Asla! Bataryamı bir şekilde doldurmam gerekiyordu ☺️
Pazar günümü deli gibi uyuyarak geçirince Pazartesi merkeze gidip gezeyim dedim. Ama sanırım güneşli fotoğraflarıma nazar değdi. Burada hava bayağı bir soğudu. Peru’nun dağlarında giymeyi hayal ettiğim montumu çantamdan çıkartmak zorunda kaldım.
Nerede kaldığımla ilgili minik bir bilgilendirme geçmek istiyorum. Zira anlatacaklarım ile de alakalı. Cerro diye bir semtinde kalıyorum Montevideo’nun. İnanılmaz tatlı bir ailenin yanındayım. Şimdiye kadar otuza yakın gezgine ev sahipliği yapmışlar. Ön ve arka bahçesi olan müstakil bir evdeyim. Cerro’daki evlerin de birçoğu böyle.
Yanında kaldığım aile çok anlayışlı ve sempatik. Hem benim kültürüme ilgililer hem de Uruguay’la ilgili sorularımı bıkmadan cevaplıyorlar. Buenos Aires’liler yani kendi deyişleriyle Porteño’lar biraz Paris’li gibiler. Şakayla karışık da olsa hepsi ispanyol aksanıyla konuştuğumu onların aksanın daha güzel olduğunu söylediler. (Okey 😒) Ama Uruguay’da hiç böyle bir şeyle karşılaşmadım. Aksine hepsi çok iyi konuştuğumu söylediler, öyle bir iddiam olmasa da. “Biz ispanyolcayı biraz bozmuşuz zamanla, farklı konuşuyoruz” dediler. (Böyle de, canımı ye.)
Diğer yandan burada türk dizileri aşırı revaçta. Hepsiyle 1001 Gece ve Muhteşem Yüzyıl muhabbeti yaptım. Halit Ergenç’e inanılmaz bir hayranlık var. (Ciddiyim.)
Pazartesi gününe dönüyorum ☺️ Merkeze otobüsle gidecektim ama kaldığım ailenin de o tarafta işi olduğu için beni merkeze kadar bıraktılar. Montevideo’da yapmak istediğim ilk şey 6 – 7 Eylül olaylarında Türkiye’den kaçıp Uruguay’a yerleşen Ermeni ailenin dükkanına uğramaktı. Bir dönem çok paylaşılmıştı, belki hatırlarsınız. Ermeni amcanın Türkiye’yi düşününce hala gözlerinin dolduğunu duymuştum. Ben de bir selam verip karşılıklı kahve içmek istedim kendisiyle. Bir yarım saat de olsa onunla vakit geçirmek güzel olacaktı.
Dükkanın bulunduğu Ciudad Vieja‘ya (Eski Şehir) yönlendim. Dükkanı buldum. İçeri girdiğimde beni elli yaşlarında bir adam karşıladı. Dükkanın sahibiyle görüşmek istediğimi söyledim. Meğersem kendisi oğluymuş ve babası altı ay önce vefat etmiş. O an öylece kaldım. Bir şey diyemedim. Ayaküstü çok kısa konuştuk ve dükkandan gözlerim dolu çıktım.
Daha sonra şehir merkezindeki Plaza Independencia‘ya yürümeye karar verdim. Meydana varınca biraz da burada soluklandım. Daha sonra Monumento Gaucho’dan geçerek Palacio Legislativo‘ya vardım. Burada uzun uğraşlar sonunda kaldığım yere giden otobüsü buldum ve eve döndüm. Bir yere oturmadım. Çünkü hava gerçekten soğumuştu ve keyfim iyice kaçmıştı. İlk günüm sokaklarda gezip insanları izlemekle geçti.
Gelelim Uruguay’daki genel duruma. Marihuanna burada yasal olduğu için sokakta cigarasını içen bir sürü genç görebilirsiniz. Diğer yandan eşcinsel evliliği de yasal. Bu yüzden her yerde LGBTI bayrakları var.
Koca ülkede sadece üç milyon insan yaşıyor. İstanbul’un beşte biri! Dolayısıyla ne trafik derdi var, ne de bir kaos var. Bu rahatlık insanlara da yansımış durumda. Herkes sıcakkanlı, yardımsever. Bu yüzden Uruguay’ı Uruguay yapan gelişmişliği, yasaları, binaları veya sanatı değil. Uruguay’ı Uruguay yapan dünyanın başka yerinde bulamayacağınız altın gibi insanları.
Buraya gelmek isteyen birçok insan var, biliyorum. Ama sandığınız gibi burası gelişmiş bir Avrupa ülkesi değil. Ne var ki Danimarka’nın insanları kadar mutlular. Acele etmelerini gerektirecek hiçbir şey yok. Bu yüzden de hayatı kaçırmıyorlar, tadını çıkarıyorlar. Herkes elinde matesi kolunda termosu ile dolaşıyor. Zaman burada daha yavaş akıyor. Bu sakinlik de üstünüze kısa sürede yapışıyor.
Bu bloğu yazarken bile o kadar zorlandım ki. Çünkü yarım saat önce bahçede salıncakta yatmış güneşin keyfini çıkarıyordum. Buraya yazı yazmak bile anı kaçırmama sebep oluyormuş gibi rahatsız hissettim. İşte öyle bir yer Uruguay. Çoğu şeyin anlamsız geldiği ama birçok şeyin de anlam bulduğu bir yer.
Olur da yolunuz düşerse buralara turistik amaçlarla değil de kendinizi yeniden başlatmaya gelin. Bırakın zaman aksın ve siz o akıntıyla temizlenin.
Last Saturday, I finally came to my second stop: Uruguay. Most of my friends from Turkey want to know how Uruguay is. It’s so popular in Turkey because of its liberty and humanist laws. Despite my other posts, this won’t be a travel guide about Montevideo. Because I just felt different here not as only a tourist.
I came here from Buenos Aires to Colonia with Colonia Express by ferry. Later I took a bus from Colonia to Montevideo. It lasts about 4 hours in total.
As I came here on Saturday and of course, the people here do party till the morning, we went out and stayed really late. My host is doing music, mostly metal. I learned that he and his friends have a progressive metal band named ELARCOS and they made a new album. So they were going to celebrate it on the day I came to Montevideo. As you can see below, I immediately fit into the team with my clubber grey coat 😂
The day before this night, I stayed late in Buenos Aires as well. And I was really tired on Sunday. I just cannot get used to going out at 03:00 am 😞 So I slept until 17:00 on Sunday. Sorry, not sorry. I needed it!
As I refilled my battery on Sunday, I wanted to explore the city on Monday. But I guess some of you got jealous and here got so cold nowadays (I know it is because of one of you! Don’t lie to me.) So I brought out my coat from my backpack. I was dreaming of using it in the mountains of Peru. But it’s okay. I am not crying.
I want to give some info about where I stay. Because it’s relevant to the things I will tell. I am staying in a neighborhood called Cerro. I am staying with a lovely family. Until now they hosted almost thirty vagabonds. It is a house with a garden. Well, all of the houses in Cerro are like that actually.
The family I stay with is so charming. They are interested to my culture and they answer me whenever I ask something. The people of Buenos Aires aka Porteños were a little like Parisians. Every time when I spoke, they were like “Did you learn Spanish in Spain? Our accent is better than theirs.” I was like “Ok!” But Uruguayans always tell me I speak very well (I don’t see myself like that. But they don’t mention my accent.)
On the other hand, Turkish series are so popular here. We are talking about them always even if they know them better than I. Believe me or not. But they’re fans of our actors.
Coming back to Monday. My host family was going to near the center. So they dropped me somewhere close and I walked to the center. I wanted to visit an old man which immigrated from Turkey because of the September events aka the Istanbul pogrom. I heard that he got so happy when he saw somebody from Turkey. I wished to chat a little with him and share a cup of coffee.
I walked to Ciudad Vieja (Old City). I found the store. A fifty years old man met me. When I asked for the owner of the store, he said that he was his father, but passed away about six months ago. I couldn’t say anything. I got shocked. We talked a little more and I left the store.
Then I decided to walk to Plaza Independencia. I sat there for a while. After I rested a little, I kept walking to Monumento Gaucho and arrived at Palacio Legislativo. I tried to find the bus coming to the neighborhood where I stay. I didn’t stop somewhere to eat or drink something. I just walked around the city and watched the people.
What is it like to be in Uruguay? Let’s see the general situation. Marihuana and same-sex marriage are legal here. So you can see lots of young people on the streets smoking joints. On the other hand, they’re proud to support LGBTI and you can see the flag of LGBTI everywhere.
The population of Uruguay is 3 million. So it is one out of five of Istanbul. Can you imagine how easy life is here? There is no rush, no traffic jams, and no chaos. And you see this on the people’s faces as well. They are just calm, and relaxed. So if you ask me what makes Uruguay special, Uruguayans make the country special. Not their art. Not their food. Not their streets. It’s their mindset that makes them special here.
Maybe they don’t have a very modern country like European ones. But they don’t give a shit about it. They are just happy. Because they don’t need to rush to go to work, meet someone, etc. They don’t miss the moment. They are just enjoying their time with life. And after a while, you began to feel the same way.
It was really hard to write this blog for me. Because I was just chilling in the backyard and sunbathing in a swing. When I started to write, I felt like I was missing life somehow. So here is a place where you think most things are not so important in life, and the other is too damn important!
If you have a chance to come to Uruguay, don’t come for touristic purposes. Come here to restart yourself. Let the time flow and get cleaned with its flow.
Casual Lifehacker 
Çook güzel yazı! Süper içerikler çıkarıyorsun. 👏🏻 Gören gözlerine, yazan ellerine sağlık hazu 💕
LikeLiked by 1 person
Çok teşekkür ederim bebeğim ☺️
LikeLike