White Paradise: Uyuni

For English, please look below!

San Pedro’dan Uyuni’ye her gün sabah 03:00’te otobüs kalkıyor. Öğlen vakitlerinde Uyuni’ye varmış oluyorsunuz. Tabii ki sınırda çok beklemezseniz. Ben aşırı beklemedim. Ama sınırdaki amcalar nedense bana 30 gün kalış vermeyi uygun gördüler. Hoş, daha fazla kalma niyetinde de değildim zaten.

Otobüste iki Şilili ve bir İtalyan ile tanıştım. Uyuni’de kendime önceden yer ayarlamamıştım. İtalyan çocuğun rezervasyonu vardı ama onun hostelinde hem yer yoktu hem pahalıydı. Zaten Uyuni dediğim yer köy. Yani düşününce bizim köy daha gelişmiş olabilir. 😂

Bolivya hakkında genel bilgi geliyor. Bolivya sınırlarından girdiğiniz anda beklentilerinizi oldukça düşürmeniz gerekiyor. Güney Amerika’nın en fakir ülkelerinden çünkü. Hayliyle ne yollar düzgün, ne sular sürekli akıyor, ne de düzgün çalışan bir internet var. Bolivya’nın en güzel tarafı aşırı ucuz. Ama yeme içme kültürü inanılmaz değişik. Yani ucuz olsa da hepsini yiyemiyorsunuz maalesef. Bu yokluk halinde Şilili arkadaşlarla kendimize kalacak bir yer bulduk.

Daha sonrasında tur acentesine gittik. Uyuni için turlar ikiye ayrılıyor. Tek günlük turlar sadece tuz gölünü ziyaret ediyor. Laguna Colorada gibi atraksiyonların olduğu çölü de kapsayan 3 günlük tur almanız da mümkün. Ben artık Atacama’dan sonra çöle ve mineral yapılara doyduğum için tek günlük tur almak istiyordum. Diğer Şilili arkadaşlar da bana dahil oldu. İtalyan arkadaş ise 3 günlük tur aldı. Tek günlük turun fiyatı 135 Bolivianos. Üç günlük ise yaklaşık üç katı. Tek günlük turda öğle yemeğiniz de dahil.

Bolivya’da hemen fark edeceğiniz şey her yerde koka yaprağı ve ürünleri satılıyor. Koka, kokainin ham maddesi. Fakat kokain oldukça kimyasal katılmış versiyonu. Koka yaprağını yalın tükettiğinizde kafa yapmıyor yani. Ama mideyi rahatlatıp size enerji veriyor. Ayrıca yüksekliğin yarattığı sıkıntılara da iyi geliyor. Koka ise Bolivya’nın milli bitkisi. Dolayısıyla herkesin elinde bir poşet, içinden alıp alıp koka çiğniyorlar.

Turumuzu aldıktan sonra terminale doğru yola düştük. Terminal diyorsam aldanmayın. Öyle terminal değil. Koca bir cadde var Uyuni’de. Yan yana pespai otobüs firmaları. Buraya terminal diyorlar. Herkes kendi diğer durağı için otobüs bileti sormaya başladı. Bolivya’da asla size söylenen ilk fiyata tamam demeyin. Pazarlık serbest. 150 pesodan başlayan bilet fiyatını 120’ye çok rahat çekiyorsunuz. Ben de tek tek tüm firmalara sordum. Hepsiyle pazarlık ettim. En sonunda en ucuz fiyatı verenden biletimi aldım. Kapalıçarşı çocuğuyuz biz. Yer miyiz? Asla.

Uyuni’de iki cadde var. Biri dediğim terminal. Diğeri de acentelerin ve lokantaların olduğu cadde. Tüm turistler orada yemek yiyor, tur alıyor. Kimi gezginler de bu caddeye çadır atmış. Geceyi burada geçiriyorlardı. Burada beraber Valle De La Luna turu yaptığım fransız grupla karşılaştım yine. Zaten şimdiye kadar tanıştıklarımla ikinci kez karşılaşmazsam olmuyor. Akşamımızı bu caddede geçirdikten sonra otele uyumaya gittik. Oteli hiç anlatmıyorum. Nem kokusu hala burnumda ahaha. Standartları düşürün derken bayağı ciddiydim. Duş aldığım banyoyu görseniz ağlardınız. 😂

Ertesi sabah kalkıp yine aynı caddede kahvaltımızı yaptık. Ve turumuz başladı.

Tur 7 kişilik jeeplerden oluşuyor. Öncelikle tren mezarlığına uğruyorsunuz. Burada trenlerin tepesinde aşağısında fotoğraf çektirip tuz gölünden önceki bir köye uğramak için yola devam ediyorsunuz. Köyde hediyelik eşyalar pazarı var. Maksat turistlerden para alalım. 😂 Daha sonra tuz gölüne doğru yola çıkıyorsunuz.

İlk durağınız tuz otelinin olduğu alana varmak. Burada öğle yemeğini yiyorsunuz. Tuz otelinin hemen yanında ülke bayraklarının olduğu alan var. Burada Türk bayrağının olduğunu duymuştum aslında. Ama ben gittiğimde hiçbiri yoktu. Sanıyorum rüzgardan falan yırtıldı ve kaldırdılar. Havaalanında beni uğurlarken ablamlar elime Türk bayrağı tutuşturmuştu. “Al yanında dursun, lazım olur” diye eklemişlerdi. O bayrağın nasibi de Uyuni’de dalgalanmak olacakmış. Çıkarttım bayrağımı, astım diğerlerinin yanına. Pozumu da verdim. Hazal reyiz! 🇹🇷

Öğle yemeklerini isterken iki tanesi vejeteryan olacak demiştik. Her zamanki gibi unutulmuş o. Yarım saat vejeteryan yemek ayarlasınlar diye bekledim. Neyse yemeğimizi yedik ve tuz gölünün derinliklerine ilerledik. Benim gittiğim zaman yağmur olduğu için tuz gölü bileğe kadar su doluydu. O yüzden tur ile bu su birikintisine doğru yol aldık. Salar de Uyuni alan olarak o kadar geniş ki burada perspektif algınız yok oluyor. Yer gökle birleşiyor. Yerde su olduğu için de ayna etkisi yapıyor. Yerde beyaz tuz, gökte beyaz bulutlar. Bir de üstüne ayna etkisi olunca işte bu inanılmaz kareler ortaya çıkıyor. Ortasında dururken de uçsuz bucak beyazlığın içinde gibisiniz. Allahım öldüm de haberim mi yok diye telaşlanıyorsunuz. 😂

Buradaki fotoğraf seanslarımızdan sonra tuz oteline geri döndük. Aslında niyetimiz Uyuni’ye dönmekti. Çünkü hava patlamak üzereydi. Yağmur geliyordu. Ama gruptaki İsrailli çift günbatımına kalmak istediler. Gruptaki herkes gitmek istiyor. Bana “Sen sorsana, kalmak istiyorlar mı” dedi gruptakiler. Dedim: “Neden ben?” El cevap: “Ya zaten sizin ülkece aranız bozuk. Senden nefret etseler de bir şey olmaz.” “Aşırı mantıklı cevap, teşekkürler!” dedim. Neyse sordum ama kalmak istediklerini söylediler. Mecbur bekledik. Hava kapalı olduğu için hiçbir şey göremedik ve Uyuni’ye geri döndük.

Tura gitmeden zaten çantamı hazırlayıp acenteye bırakmıştım. Dönünce akşam yemeği yiyip çantamı aldım ve La Paz otobüsüne atladım. Otobüs şehre sabah 05:00’te varıyor. Her şeyi planlayan ben bu sefer milletin aklına uydum. Otel rezervasyonu falan yapmadım. Gidince ayarlarım dedim. Demez olaydım…

From San Pedro to Uyuni, there is a bus everyday at 03:00 am. If you take this bus, you arrive to Uyuni in the afternoon. Of course if you don’t wait so much on the border. For chance, I didn’t wait so much. But I don’t know why, they gave me 30 days to stay in Bolivia. Anyway I wasn’t planning to stay longer.

I met with two Chileans and one Italian on the bus. I hadn’t found a place to stay in Uyuni before arriving. Italian guy already had a reservation. But there wasn’t another place for us and it was quite expensive. Uyuni is just a big village. I mean maybe my village can be bigger than Uyuni. So you don’t have million options to stay.

General information for Bolivia. You have to lower your expectations when you pass the Bolivian border. It is one of the poorest country in South America. So it doesn’t have highways. You cannot find water in the hostels always. Internet almost doesn’t exist there. The best part of Bolivia is that it’s super cheap. But the food culture is different. So it doesn’t mean if it’s cheap, you can eat unlimited. With all these conditions, we found a place to stay.

Later we went to the tour agency. Tours for Uyuni are seperated two. One is just for visiting Saltflat of Uyuni in one day. The other one is 3 days trip which includes visiting all the attractions of Uyuni. After Atacama, I was done with mineral attractions. So I just wanted to visit Salt Flat Of Uyuni. The chilean guys joined me, too. Italian bought 3 days trip. One day tour is 135 BLP. 3 days trip’s price is like triple.

First thing that will take your attention is that in Bolivia you’ll see coca leaves everywhere. Yes, cocaine is made of coca. But it is added a lot of chemical things. If you juat chew the coca leaves, it doesn’t make you high. It has a effect like coffee only. Also they say it is good for the high altitude. So coca is like national plant in Bolivia. Everybody carry a bag full of coca.

After buying our tours, we went to the bus terminal. I am saying terminal. But it is just a street actually. The bus companies’ offices are on that street. They call this street terminal. We started to ask ticket wherever we want to go. Never say yes to the first price that you’re offered in Bolivia. Just negotiate. If you try hard, you can get ypur ticket very cheap. So I asked everyone. I found the cheapest one and bought my ticket for La Paz.

After terminal, the biggest street of Uyuni is where the agencies are. On this street, there are also restaurants. So all the tourist is just hanging there. Some of the travellers set up tent on this street and sleep there. I came across the french guys that I did Valle De La Luna Tour in Atacama. It is so normal! I always come across to the travelers that I had met in another country. It makes me feel like the world is a small village.

After spending the night in this street, we went to sleep. I don’t mention about where I stay. I even don’t want to remember where I took a shower. It was just not a good hostel. Anyway in Bolivia there is no something good generally.

The other day, we woke up and went to the meeting point of tour. So we got in the jeep and started to the tour.

Tours are for 7 people. At first you’re visiting train cemetery. After taking photos with trains, we went to a small village. It is a really small village and was just made to sell local things to the tourists. After this village, we arrived to salt flat.

We had lunch in the salt hotel, when we arrived. Near the hotel, there is place of flags. I had heard there is Turkish flag here. But I couldn’t find it when I arrived. While I was leaving the country, my sister had given me our flag if I needed it. I thought I wouldn’t need it. This flag is in Bolivia right now. ☺

I had said one of the lunches would be vegeterian. But of course they forgot it. I waited for half an hour to find me something to eat. Anyway after eating, we went deep into the salt flat. When I was there, it was rainig. So the salt flat was full of water. The area of salt flat is huge. So if you reach to the middle, you only see white salt. And if there is water, it makes mirror effect. And you feel like you’re in the sky with clouds. It is like you die and go to the heaven!

After taking photos, we went back to the salt hotel. Actually we wanted to go back to Uyuni. Because it was about to rain. But there was a Israili couple in the tour. They insisted to wait for the sunset. We tried to explain they wouldn’t see anything because of the clouds. But they wanted to wait. So waited for nothing. We didn’t see anything and went back to Uyuni.

Before going to the tour, I had akready prepared my backpack and left to the office of tour. When we were back, we had dinner and I took my backpack and got in the bus for La Paz. The bus was going to arrive at 05:00 am. I generally plan everything. But this time I listened my friends and decided to find a hostel when I arrive to La Paz. Such an idiot decision I have ever made!