Do You Dare For Death Road?

For English, please look below!

Bir önceki yazımda da dediğim gibi La Paz’a gitmeyi istememin en büyük sebebi Ölüm Yolu’ydu. Death Road, savaş zamanı Peru ordusu tarafından inşa ediliyor. Daha sonra da Bolivya tarafından uzun yıllarca kullanılıyor. Yolun en büyük özelliği La Paz ve Amazonları birbirine bağlayan yegane yol olması.

Başlıyoruz!

Ölüm Yolu denmesinin sebebi ise yıllar boyunca burada birçok trafik kazasının olması. Yol, oldukça dar ve birçok keskin viraja sahip. Ayrıca dik dağların ortasından geçiyor. Yani yol boyunca uçurum kenarından gidiyorsunuz. Eskiden bu yola giren otobüslerin hata payı affedilemez derecede. Çünkü keskin virajları alamayan araçların uçurumdan aşağı yuvarlanması an meselesi. Dolayısıyla Ölüm Yolu’ndan sağ çıkmak mesele.

Dağlarda gördüğünüz incecik yol Ölüm Yolu

 

Ölüm Yolu’nun yerine daha güvenli bir yol inşa ediliyor. Fakat macerasever turistler için orijinal yol korunuyor. La Paz’dan alacağınız turlar ile bisiklet veya yayan olarak bu yolu görmeniz mümkün. Ben bisikletli turu tercih ettim bu macera için. Seçeceğiniz bisiklet tipine göre fiyatlar çok değişiyor. Benim turum 350 Bolivya Pesosuydu. Evet, biraz çok. Ama bir daha mı geleceğim La Paz’a diye kıydım paraya.

Turla sabah erkenden buluşuyorsunuz ve ısınma yapacağınız yere gidiyorsunuz. Herkes kıyafetleri giyiyor, bisikletlere sarılıyor. Sabah başladığınız için hava buz gibi. Eldiven dahi o hızla dağlarda pedallarken pek yardımcı olmuyor. Ölüm Yolu’nun başlancına kadar asfaltta gidince “Aman canım çok kolaymış” diye içimden geçirdim. Asıl iş sonrasındaymış ama.

Yola başlamadan önce minik atıştırmalıklarımızı yedik ve Ölüm Yolu’nun başlangıcına gittik. Giriş parası tur fiyatına dahil değil. Bunu başlamadan ödüyorsunuz. Ödemeyi yaptıktan sonra başladık pedallamaya.

“Ay noluyoruz ya?” diye içimden geçirdim başlar başlamaz. Yol, inanılmaz taşlı ve toprak. Bisikleti sabit tutmak için oldukça efor harcıyorsunuz. Bir de yol sürekli aşağı doğru gidiyor. Yani pek pedalladığım söylenemez. Daha çok kendi kendine giden ve tekerlekleri kayan bir bisikleti yolda tutup uçurumdan yuvarlanmamaya çalıştım.

Bir de asla sebebini bilmiyorum ama rehberimiz yolu soldan takip etmemizi söyledi. Yani uçurumun dibinden! Yola devam ederken yirmi dakika veya yarım saatte bir durup mola veriyorsunuz ve fotoğraf çekiyorsunuz. Tura fotoğraf ve video çekimi de dahil.

Heyt be! 😂

Bu arada yol dümdüz de devam etmiyor. Şelalerin altından da geçiyorsunuz, çukurlara da girip çıkıyorsunuz. Biz yol alırken hava iyice ısındı. Yolun da son etabına geldik. Bunu da halledersek bizi havuzlu bir otelde açık büfe öğle yemeği bekliyordu.

Grup bitik, çaktırmıyor.

Son etabı pedallarken durup oturmayı düşündüm. Kollarım fren yapmaktan mahvolmuştu. Survivor’da gibiydik. Ama direndim ve yolun sonuna geldim. Yolun bitişini birayla kutladık ve arabaya atlayıp otele geldik. Ben o terle yorgunlukla direkt havuza atladım. Daha sonra ise güzel bir ziyafet çektim.

Canım havuz ❤

 

Ertesi iki gün kollarımı pek kullanamadım ama Ölüm Yolu, inanılmaz bir deneyim oldu benim için. Yıllar geçse de unutmayacağım türden. Hani ileride Survivor’a katılırsam belki o zaman unuturum. 😁

As I said in my other blog post, Death Road was one of the reasons to go to La Paz for me. Death Road was built by Peruvian army in the war. Later it was used for years by Bolivia. The most important part of the road is that it connects La Paz and Amazonas.

The reason why it’s called Death Road is that here many traffic accidents had occured. The road is so small and it has a lot of curves. It passes through the rough mountains. You are basicly passing by 90 degrees cliffes. Because of that, the buses didn’t have a chance to do a mistake here. If they couldn’t turn the curves well, they just fell down. So it’s not easy to survive from Death Road.

Later they built another safer road. But they are keeping the old one for adventurous tourist. You can walk or ride a bike on Death Road. I preferred to ride a bike. The prices changes a lot depending on your bike. I chose a basic one and paid 350 BLP. It is still expensive. But it was an important experience for me. So I just did it! 🤗

The tour started early in the morning. We met and went where it starts. As we started early, it was so cold in the mountains. We wore our biking clothes and grabbed our bikes. We ride until the beginning of Death Road for a smooth warm up. I was thinking: “This is easy!” But I should have waited to decide about it.

Before real Death Road, we ate some snacks and went to the beginning point. Enterance fee was not included to the tour. So after paying the fee, we started our journey.

In a few minutes I was like: “What’s happenning?” 😱 The road was full of little rocks. I was spending a lot of energy to go straight. We were going down. So I was just trying to control a rolling down bike not to fall down and die.

I don’t know why. Our guide said we should follow the left side. So we should have gone near the cliff. Every twenty minutes, we did a break and took photos. Photoshooting and video were included to the tour.

The road is in the jungle. That means we went under lots of waterfalls, got wet, jumped on the bikes. While we were riding down, it got hotter. Finally we reached to the final part. At the end of it, a hotel with pool where we had open buffet lunch was waiting for us.

But in the final part, I thought to give up. My arms were dying. Still I finished it. We celebrated our victory with a beer and went to the hostel. I jumped into the pool before having a huge lunch. After the tour, I couldn’t use my arms for 2 days. But it was an amazing experience for me. I will never forget it. Unless I won’t do anything crazier than this.