For English, please look below!
Montevideo’dan sonraki durağım Rosario’dayım. Rosario, Che Guevara ve Messi’nin doğduğu şehir. Ayrıca Arjantin bayrağının da yaratıldığı yer. Bu yüzden tarihte önemli bir yere sahip.
Batı kıyısından geçen Parana Nehri şehrin şekillenmesinde önemli bir rol oynamış. Ayrıca demiryolları yapımı için gelen İngilizler şehre futbolu getirince Messi gibi isimlerin doğması kaçınılmaz olmuş.
Buenos Aires’i ayrı tutarsak Rosario birçok önemli aktiviteye ev sahipliği yapıyor. Çünkü halkı bu konuda oldukça aktif. Ayrıca burada hem tango öğretilen hem de tango müzikleriyle insanların dans ettiği birçok milangoya gidebilirsiniz.
Burada kaldığım ilk evin sahibi şehri hakkında oldukça bilgiliydi. Bu yüzden beni tarihi konusunda oldukça aydınlattı. Tavsiyesi üzerine ilk günümde Monumento Nacional a la Bandera‘yı ziyaret ettim. Arjantin bayrağı için yapılan bu anıt büyük bir kuleden oluşuyor. Küçük bir ücret karşılığında da kuleye çıkıp tüm şehri görebiliyorsunuz. Ayrıca kulenin arkasında Arjantin’in bağımsızlık savaşında şehit olan askerler için yanan bir ateş mevcut. Anıtın tam karşısında askerlerin isimlerinin yazdığı ayrıca bir anıt daha var.
Kuleyi çıktıktan sonra merkezde biraz dolaştım. Arjantin’e Güney Amerika’nın Avrupası demelerinin bir sebebi var. Hem Avrupa’dan oldukça göç almış hem de gelenlerin kültürünü ülkeye adapte etmiş. Bu yüzden sokaklarında dolaşırken kendinizi Avrupa’da gibi hissediyorsunuz. Tek fark var. O da insanları daha konuşkan, daha yardımsever ve yabancılara inanılmaz candan davranıyorlar.
Rosario’da görülmesi gereken diğer şey ise Museo de La Memoria. Yetmişli yıllarda süren diktatörlük boyunca ordunun elinde olan bu binayı daha sonradan müzeleştiriyorlar. Müzede diktatörlük döneminde yakalanmış, işkence görmüş ve öldükten sonra dereye atıldıkları için bir mezarı bile olmayan binlerce gencin adı var. Aynı dönemde kaybolan çocuklarını aramak için sokaklara dökülen annelerin hikayesi de müzede yer alıyor. Bu anneler Plaza de Mayo’da beyaz eşarpları ile protesto yaptıkları için kendilerine Plaza de Mayo Anneleri denmiş ve taktıkları beyaz eşarp ikonlaşmış. Ben müzede okuduklarım ve gördüklerimden sonra gözyaşlarımı tutamadım. Kilometrelerce ötede de olsa aynı acıların yaşanmış olması ne utanç verici…
Rosario’da onlarca parka rastlamanız mümkün. İki blok yürüyüp bir parka oturuyorsunuz ve bu böyle sürüp gidiyor. Çoğu parkta da wifi var ☺️
Arjantin, 2. Dünya Savaşı’ndan sonra kapılarını Avrupa ülkelerine açıyor ve savaştan kaçanları ülkesine davet ediyor. Bu yüzden İtalya’dan gelenlerin sayısı azımsanamayacak kadar çok. Hal böyle olunca da İtalyan dondurması buraya da gelmiş. Dolayısıyla Güney Amerika’nın en güzel dondurmalarını burada yiyebilirsiniz.
Buraya geldikten 4 gün sonra evimi değiştirdim. Bir aydan sonra ilk defa kadın ev sahibim oldu. Diğer kaldığım ev sahiplerimden şikayetçi değilim ama saç kremi olan bir banyoda yıkanmanın mutluluğunu hiçbir şey vermiyor. Kaldığım son günlerde kız muhabbetinin dibine düştüm. Buraya gelmeden önce aşırı cool olduğum için maviye boyadığım saçım bir ay sonunda abuk bir yeşile dönmüştü. O saç tekrardan maviye boyandı. Bir yandan oje sürüp bir yandan “Oha bu çocuk çok yakışıklı, bak bak bak” diye birbirini dürtme keyfi 😌
Buralarda hava iyice ısındı. Bu yüzden Rosario’da herkes nehir kenarındaki sahillere akın etmeye başladı. Biz de hafta sonu makyajımızı yaptık, bikinilerimizi giydik. Doğru sahile yollandık. Nehirde bulunan kocaman bir ada olduğu için Rosarino’ların bir kısmı kayağa biniyor ve hafta sonları karşıya geçiyor. (Kayaklarda kürek çeken kaslı çocuklar kalp ben.) Adada, gelenler için birkaç bar ve restoran mevcutmuş. Ben de hayatımda ilk defa kayağa binmiş oldum! Ama vakit darlığından dolayı adaya geçmedik ama sahilde güneşlendiğimiz ve adadan gelenleri izlediğimiz güzel bir hafta sonuydu 😍
Kızlar sizin için geliyor! Arjantin erkekleri… Birçoğunun İtalyan asıllı olduğunu düşünürsek çoğu fena değil ahaha. Ayrıca başka ülkeden geldiğinizi söylediğinizde gözleri kocaman açılıyor. Maalesef hepsi aşırı flörtöz. Ama öyle böyle değil. Yani bizdeki flörtöz erkekleri düşünün. Onu bir de onla çarpın 😱 Bir de yabancıysanız yılbaşında Taksim’e giden İngiliz kız muamelesi görüyorsunuz.
Pazar günü sahilde beş tane Kolombiya’lı ile tanıştık. Daha doğrusu onlar zorla gelip kendini tanıttı. Çünkü burada herkes birbiriyle konuşuyor. O ona laf atıyor. Diğeri geliyor, “Hacı bir bardak da bana mate koy” diyor. Matesini içiyor, gidiyor. Öyle bir ortam var. Neyse bu Bayrampaşa’nın bağrından çıkmış gibi olan Kolombiya’lılar aksanımın ne kadar tatlı olduğundan girdiler, yabancı olduğum için ne kadar çekici olduğumdan çıktılar. Beş erkek aynı anda aynı şeyleri söylüyorlar ve ben gülmekten yerlere yatıyorum. Çünkü izlemek için aşırı komikler. Hoşuma gittiği için değil ama beni kazanmak için aşırı kasmaları takdire şayandı! Bu arada yanımda ev sahibim, onun annesi de var ve hep beraber gülüyoruz hallerine. Okey, onore oldum ama BİR SAKİN OLUN ULAN ARTIK demek istedim. 😂 Paçayı zor kurtardık kendilerinden. Altı ay sonra Kolombiya’ya gideceğimi düşününce hafiften tırsıyorum, yalan değil. Bunlar beni çiğ çiğ yer 😞
Ertesi gün Cordoba’ya doğru yol alıyorum. İlk defa otostop çekeceğim. Çünkü otobüs, tren derken para çok fazla harcanıyor ve artık cidden masraflarımı kısmam lazım. Zira Arjantin oldukça pahalı bir ülke. Cordoba’da bir hostelde bir ay gönüllü olarak çalışacağım. Böylece bir ay bedava hostelde kalacağım. Bir ay yatıştan sonra çalışmanın vakti geldi! 💃🏻
After Montevideo, I’m in Rosario. This is where Che Guevara and Messi were born. In addition to that, this is where the Argentine flag was created. Because of that, it’s an important city.
Paraná River has also an important role in the city. The Englishmen coming to work on railways brought football to Rosario which makes it inevitable that great football players like Messi were born here. Rosario hosts lots of activities. Because the people of the city are so open to all kinds of events such as cinema, dance, etc. You can visit one of the milongas here where they teach you to dance the tango.
My first host here is so knowledgeable about his city. So he taught me a lot of things about the history of Rosario. On my first day as he recommended to me I visited Monumento Nacional a la Bandera. The Monument made for the Argentine flag is a big tower that can be climbed for a reasonable price. Once you climb it, you can see the whole city at the top. There is a fire behind the monument which is burning for the memory of all soldiers who died in the War of Independence. Also, there is a monument where all the soldiers’ names are written.
After visiting the monument, I walked around a little in the center. There is a reason why they call Argentina as Europe of South America. You feel as if you’re in Europe. Because a lot of Europeans immigrated here and the country adapted its culture itself very well. There is only a difference. The people here are so much more friendly and love to help tourists.
The other thing on your bucket list is to visit Museo De La Memoria. The government renovated and converted the building which was held by the army in the years of dictatorship into a museum. At the museum, you can see the documents of the young people who were tortured and killed by the dictatorship that threw away their bodies to the river instead of giving them a grave. In the same years, after the dictatorship ended, the mothers of the dead ones started to protest to find their sons and daughters in Plaza de Mayo and put a white scarf on their heads. These mothers are called Mothers of the Plaza de Mayo and their white scarfs became iconic in history. I couldn’t help to cry after what I saw at the museum. It’s a shame that humanity makes the same horrible things in different places.
What I loved in Rosario is there are lots of parks here. You just walk two blocks and see a park and keep going and see another one. Also, there is free wifi in most of them ☺️
As Argentina opened its doors to Europeans who wanted to escape from WWII, there are a lot of people coming from Italy and they brought their culture here as well like delicious Italian ice creams. So you can taste the most delicious ice cream in South America here.
After 4 days, I changed my host and after a month I started to stay with a girl! You cannot imagine how important this is. I almost cried when I saw a hair conditioner in the bathroom. I just polished my nails and dyed my shitty green hair which I dyed before coming here as I thought it would be super cool to have some blue hair. And commenting about boys is included in the girls’ house!
The weather is getting better here. So at the weekend, we spent our time on the beach of the river sunbathing in our bikinis. The local ones mostly use kayaks to go to the island which is in the middle of the Parana River. (Guys with muscles riding kayaks, yeah!) I also learned that there are a few bars and restaurants on the island for visitors. I tried to paddle a kayak as well. But we didn’t have so much time. So we didn’t go to the island.
This part is coming for the girls. Argentine guys! If you remember that most of them have roots in Italy, they’re pretty awesome. And they’re too interested in foreign girls. I said “too”. Because they really love to flirt and lie with the hope to gain you. So if you’re from another country in Argentina, you’re a guy’s magnet.
For example, on Sunday we met some Colombian guys. Actually, they just came out of nowhere and started to talk without breathing. When they learned I am foreign, they started to compliment my Spanish accent and other weird things. I was just laughing. Because it was too funny to see them like that. They were like little puppies barking at me to catch my attention. I was like “Okey guys. Will you just shut up, please?!”
I survived them to a point. But after six months, I will be in Colombia and I admit that I am a little scared. I feel like I will be a bunny in a lion’s cage!
Tomorrow I am going to Cordoba. It will be my first hitchhiking experience. But I spent most of my money on transportation and I should save some money. Because Argentina is an expensive country. In Cordoba, I’ll work as a volunteer in a hostel for a month. So after a month, it’s time to work for me ✌🏻️
Casual Lifehacker 